دوکان جولو نیشتِه‌می. گولان، امی دورووَر. دونِه چِئیی تازه دمم اَمی پَئلو. . تورش ِ چِئیی، اونم آلبالو مزه مَرا کی خیلی دوس دارم.
گب زئندریم تاوستان العتش میان. گرما رخصا دره خیابانِ عرقِ جان.
ایمرو ایتا پیسخالِه گول فوروش ِ کارو‌کاسبی تکان بوخورده. پنشمبه‌یه، موردانه بازاره. الان آخه موردانا ویشتر گول فادیدی تا زندَه‌.
ایتا سیا ماشینِ خارجی ایسه دوکان جولو. دو تا سیامانتو دوگوده خانم آییدی بیجیر… سلام گده، گولانا فاندرید.
-بفرمایید، چه امری داشتید؟
-ایتا دسته گول خاییمی بیشیم خاک سر.
-چشم، الان شیمی رِه آمادَه کونم.
گول فوروش رادکفه شِه دوکان دورون، او دوتا خانمم اونه دونبال سر.
عقبی، جولویی‌یا خنده مرا ایتا کوچی ایشاره زنه، بازون هر دو تا خلوتی هِرهِر کونیدی خنده.
گول فوروش ِ شلوارک حرف ناشتی!
۱۰/۵صبحِ جمعه ۹۷/۴/۲۱
برگردان:
جلوی مغازه نشسته‌ایم. گل‌ها دوروبرمان. با دو تا چای تازه‌دَم. تُرش‌مزه آنهم با طعم آلبالو که خیلی دوست دارم. گرم صحبت‌ایم در داغیِ تابستان. گرما می‌رقصد در جانِ عرقِ خیابان.
کار و کاسبی گل‌فروش امروز کمی بهتره. پنچشنبه‌ست، بازار مُرده‌هاست. این روزها آخه برای مُرده‌ها بیشتر گُل می‌خرند تا زنده‌ها.
ماشین خارجیِ سیاه رنگی جلوی مغازه می‌ایستد. دو تا خانوم سیاه‌پوش از آن پیاده می‌شوند… سلامی کرده به گل‌ها نگاه می‌کنند.
-بفرمایید چه امری داشتین؟
-یه دسته‌گل می‌خواستیم برای سرِ خاک رفتن.
-چشم. الان براتون آماده‌ می‌کنم.
گل‌فروش راه می‌افتد داخل مغازه، آن دوتا خانوم‌ هم پشت سرش. عقبی به جلویی‌اش با خنده اشاره‌ای می‌کند، دو‌تایی یواشکی می‌زنند زیرِ خنده!
شلوارک ِ آقای گل فروش حرف نداشت.

یک پاسخ ارائه کنید