لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی15

لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی
به قلم؛ محمود اصغری
نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

وارون تی تی= گُل باران، گُل خودروی زرد رنگی که بالای دیوارهای قدیمی روییده می شد.

_ خونه-سونی=  خانه و زندگی
_ مَکابیج=  بلال
_ چَکره=  ران
_ هَچی=  رایگان
_ زاک و زیک=  بروبچه ها
_ کَله=  اُجاق
_ کَله=  پسوند زار و ستان، مانند کونوس کَله، اَنارکله
_ شب پاسی/ شب شیش= آئین شب تولد نوزاد
_ زَرجوئه=  زردچوبه
_ سیفتال=  زنبور
_ پور=  زیاد/خیلی
_ تونه-که=  زیرشلواری
_ کَرَف=  سرخس(گیاهی که چاه برف را با آن می پوشاندند.
_ سَر-فه-تَرک=  سرزده
_ تی تی پول= سنجاقک
_ سنگه-سوْ=  سنگ چاقو تیز کُنی
_ گردن-شَرف=  شال گردن
_ داغوله=  شلتاق
_ داغوله گیر=  شلتاق گیر/دبه درآر
_ وارون تی تی=  گل باران؛ گُل زردی که به صورت خودرو و وحشی، بالای دیوارهای قدیمی می رویید.