رودبار ۶۹
رود بی محتوای آبی عشق کوه بی خنده های کبک جنون دشتهای شکسته باد به دست بی علف درّه های آتشگون. بی …
رود بی محتوای آبی عشق کوه بی خنده های کبک جنون دشتهای شکسته باد به دست بی علف درّه های آتشگون. بی …
می بارد آسمان دل من_بیا بیا دریا مرا گرفته به دامن بیا بیا ای خنده ملیح سحر,ای سپیده دم ای با ستار…
پشت پگاه پنجره محصور خانه ای خاتون قصه های بلند شبانه ای بی آفتاب می گذرد روزهای سرد خالیست از تو …
تا ز چشم دشمنم آیینه دار خویشتن در جهان,چون من عزیزی نیست,خوار خویشتن پیش رو دارم خزان را چون درخت…
دشتهارا سوار بایدو نیست شیهه ای در غبار باید و نیست خفته روح جرقه در باروت غیرت انفجار باید و نیست…
همیـشه اسم زنی را بهانـه می کردم تـرا_قصیـده اگرنـه, ترانه می کردم بـه کوچه باغ ترنم ترا ترا ای عش…
بلورْ زاد برفْ تن _ که جبهه می گشایـی ام عبور از چه کرده ای که شیشه می نمایـی ام شراب گونه می زنــ…
با همــه آییـنگی,بــی نفسم کـرده اند رخ به رخ طوطیـان در قفـسم کرده انـد نام و نشـانم بهـل_هیــچ ن…
چه می کشی به رخم ابر آسمانها را کـه بـرده چشم ترم آبروی دریا را چه دوستی ندانم که با دلم کردی؟ که …
وزید صاعقه – از من چه مانـد! – خاکستر وکنده ای که همه چشم سوز واشک آور خــزان , کشیــد…