می‌رسد روزی که روی عرش نقاشی کنیم
می‌رسد روزی که روی عرش نقاشی کنیم بر کفِ ویرانه‌های آرزو، کاشی کنیم فرش در سامانه‌های عشق اندازیم …
برچسب محسن آریاپاد
مطالعه بیشتر
دیفار
ناجه، قُرقُر، دیل کراَ هَل‌هَل زَنِه دیفارِ دس بی‌جانِ نُخطه، دارِه هف‌دونیا گب، پرگارِ دس کخ‌باوَ…
جایگاه بانو ماهرخ حسنی در شعرگیلکی
” گفتمان ادبیات گیلکی “ جایگاه بانو ماهرخ حسنی در شعرگیلکی …
هنوزهای ماندگار
آفتِ هَرزرفتَن در مهمان‌سَرای بی‌حسابی ارتفاعِ رهیدن را ربود و زمان- با نسبیَتِ گریز، آماده‌ی گسست…
باشندگی‌های زیر متنیِ نشانه‌مند در مجموعه شعرهای گیلکیِ (تونگوله) آفرینه‌ی فرخ آلیانی
زبان گیلکی از دیدگاهِ زبان‌شناختی، در ردیفِِ زبان‌های شمال غربیِ ایران قرار دارد که با داشتنِ بیش …
کشکشانٚ دسکلا
سر دوَسته حوضٚ جاَ تا دیل نخواسته سرفاکش بیرون باموم می میجیک وازا نوبوسته بیشتاوستم- کوئنه غوغا ه…
نقد مجموعه شعر گیلکیِ “تی‌تی‌نار”
نگری بر درنگ‌آفرینی‌های مجموعه شعر گیلکیِ “تی‌تی‌نار” آفرینه‌ی “مهرداد پیله‌ور&#…
گفتم ننوازید که من نیمه‌ی سازم
گفتم ننوازید که من نیمه‌ی سازم بی‌پرده نخوانید مرا تا بنوازم در دام ِ نواها اگر از پوشش ِ آوا- رنگ…
نقدمجموعه‌شعر گیلکی “ارسو بورسفته‌تسبی”
پیش‌نگاشته بر ویژگی‌های نمادین تراویده از مجموعه‌شعر گیلکی “ارسو بورسفته‌تسبی” سروده‌ه…
تا ابر کشاندند مرا، آب ندادند
تا ابر کشاندند مرا، آب ندادند بر تاب نشاندند ولی تاب ندادند از بهره‌ی شاهنده‌ی تقطیرِ نجابت –…
