ابراهیم شکیبایی
ابراهیم شکیبایی لنگرودی متخلص به عاصی شاعر گیلانی در سال ۱۳۱۹ در لنگرود متولد شد. از سال ۱۳۳۷ سرودههایش در مجلات تهران چاپ شد.
سرایش شعر را ابتدا با دوبیتی، [چارپاره]] و غزل آغاز نمود. سپس با شعر نو نیمایی آشنا شد. در سال ۱۳۴۶ مجموعه دوبیتیهای گیلکیاش را به گویش لنگرودی با عنوان لاکوی (به لهجه شرق گیلان به معنی دختر) بهصورت دفتر کوچکی به چاپ رساند که در سال ۱۳۸۲ در چاپ دومی بههمراه اضافات با تجدید نظر چاپ و منتشر گردید که مورد استقبال لنگرودیان ادب دوست قرار گرفت. در سال ۱۳۸۱ مجموعه شعر فارسی با عنوان بی هیچ تکیه گاه را مشتمل بر اشعار سالهای ۱۳۴۰ تا ۱۳۸۰ منتشر نمود و مجموعه شعر و دیگر خواب باید دید را در سال ۱۳۸۳ حاوی اشعار کوتاه یادداشتها و مجموعه مصاحبههایش به چاپ رساند.
شکیبایی در دهه پنجاه خالق ترانه زیبای دودونه با آهنگ پرویز مقصدی و تنظیم واروژان است که از ترانههای عاشقانه زمانش محسوب میگردید.
شکیبایی در تیرماه ۱۳۸۵ بر اثر بیماری سرطان چشم از جهان فروبست. آرامگاهش در شهر لنگرود در جوار مزار محمود پاینده لنگرودی است.