اوموج، تاختان‌دَره باغ و بولاغاَ

اوموج، تاختان‌دَره باغ و بولاغاَ
کراَ تازه’ کودان‌دَره می‌داغاَ

پلدولگاَ کی هرگز کَک نگَزِه
اَ بادم، خُب سواره خو اولاغاَ

برگردان:

کرمِ برگ‌خوار به باغ و بستان، هجوم آورده است
دارد داغ‌ام را تازه می‌کند

برگِ درختِ سپیدار را که هرگز کک نمی‌گزد
این باد هم خوب الاغ‌اش را سوار است.