پاره’ بوسته باد
پاره’ بوسته باد
جَوَد‌بینیشته‌پوتال
هَلاچین دَهِه-
گرم ِ خربزَه’
بازم چو زنی
سل ِ روفه جاَ
سرد ِ فلسفَه’ !؟
توشکه لابه‌لا-
چی دونبال گردی؟
کی‌یا گردانی!؟
صتّا رانیشان-
شعر ِ بی‌نیشان!؟
کوئنَه هپرایه:
زمین، توپاَ بُ
خورشید، دروازه
بازی، بی‌زمین
شیب‌زنه‌ی، داور
بی‌تماشاچی!؟…
کفاره فادی-
خواب تی‌شین خیره!…
برگردان:
باد، پاره شده است/ مورچه‌ی نشسته در سبدِ کاهیِ آویزان-/ خربزه‌ی گرم را تاب می‌دهد/ بازهم چوب می‌زنی-/ در گِل و لای مرداب، فلسفه‌ی سرد را !؟/ در لایه‌های گِره-/ دنبال چه می‌گردی!؟/ چه کسی را می‌گردانی!-/ با صد نشانه-/ بدون نشانه‌ی شعر!؟/ هذیانِ کهنه است:/ زمین، توپ شده است-/ خورشید، دروازه/ بازی، بدون زمین/ سوت‌سوتک، داور/ بدونِ تماشاچی!؟…/ کفاره بدهی-/ خواب‌ات خیر است!…
