لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی42

لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی
به قلم؛ محمود اصغری
نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

لوْده = دلقک؛ کسی که موجب سرگرمی و خنده دیگران می شود.

_ دوآ=  دُعا
_ دوآ- گودئن=  دُعا کردن
_ دوآگو=  دُعا گو
_ دوآ- نویس=  دُعا نویس
_ دَ-وا=  دعوا
_ دَ-وا- گیتئن=  دعواکردن
_ وَ-ده-گیتئن=  دعوت گرفتن
_ وَ-ده-گیری=  دعوت کنان
_ حوقّه=  دَغَل
_ حوقّه باز=  دَغَل باز
_ دَفن- گودَن=  دفن کردن
_ دِق- گودَن=  دِق کردن
_ دِقَه=  دقیقه
_ دیکُون=  دُکان
_ دیکُون دار=  دُکان دار
_ دیل=  دل
_ دیل-وَز=  دل باز/ باصفا
_ دیل- دَبَسَن=  دل بستن
_ دیل تنگ بوئن=  دل تنگ شدن
_ سوز- نَک=  دلخراش
_ دیل-دَن=  دل دادن
_ ای دیل-اودیل گودَن=  دل دل کردن
_ دیل سرد بُئن=  دلسرد شدن
_ بوسوته دیل=  دلسوخته
_ دیل-شورزئن=  دل شور زدن
_ لْوده=  دلقک (که موجب سرگرمی دیگران می شود)
_ دیل-وَز=  دلگشا