سۊتن (سوختن) sutən

صرف فعل گیلکی سۊتن/ فارسی سۊختن

¤ ماضی ساده (سۊختم، سۊختی، سۊخت …)

 مثبت : بؤسۊتم، بؤسۊتی، بؤسۊت، بؤسۊتیم، بؤسۊتین، بؤسۊتن

 منفی : نؤسۊتم، نؤسۊتی، نؤسۊت، نؤسۊتیم، نؤسۊتین، نؤسۊتن

———————————

¤ ماضی نقلی (سۊخته) » بؤسۊته /bosute/

———————————

¤ ماضی بعید (سۊخته بۊد) » بؤسۊته بؤ /bosute bo/

———————————

¤ ماضی التزامی (سۊخته باشه) » بؤسۊته بۊ /bosute bu/

———————————

¤ ماضی استمراری (می‌سۊخت) » سۊت /sut/

———————————

¤ ماضی تمنایی (می‌سۊخت) » سۊته نأبؤ /sute nabo/

مثال: أخر بخاری رۊشن بی، تی پیرهن سۊته نأبؤ (=اگر بخاری رؤشن بۊد، پیراهنت می‌سۊخت)

———————————

¤ ماضی ملموس ( داشت می‌سۊخت) » سۊته دؤبؤ /sute dobo/

———————————

¤ مضارع ملموس (داره می‌سۊزه) » سۊته دره /sute dərə/

———————————

¤ مضارع اخباری (می‌سۊزه) » سۊجنه /sujənə/

———————————

¤ مضارع التزامی (بسۊزه) » بؤسۊجه /bosujə/

———————————

¤ فعل متعدی: سۊجأنئن (فارسی: سۊزاندن)

امر: بؤسۊجأن (ف: بسوزون)