سینه سورخی در آبکنار

ایتا گیلکی شعر جه اوستاد فرامرز شکوری عزیز با خورمه لاجه ی آبکناری

مِه دس فاره سا ، کی کاس آقا ی َ جه خؤ لوطف شرمنده بوکوده داره :

سلام به ته سیفید بال

به ته سورخو قلم

به ته سبز شعر

کاس آقا جان سلام

کیو که ترا نشناسو

کیو که ترا خوش ندارو

کی تانه ترا جه خاطرا دو

من ترا یاد دارم

تو مگر رحمان صدفی باغ خولی دار سینه سورخ نیی؟

یا رمق دایی باغ زرزله

که تابستانان

زواله موقو که باسته

ای نفسی خواده دارجور

چطو به ! که من ترا نشناسم

بولبول جان بخوان،بخوان …

……………………………………………………………………….

ایتا گیلکی شعر جه کاس آقا ، تقدیم به پیله شاعر آبکنار ، اوستاد فرامرز شکوری

پیله اوستاد

آبکنار پیله شاعر

سلام چاسک !

کاس آقا کایا بولبو لو

مِه جان گو یو

ایتا کولکا پئسو

هرکی فارسو

ایتا قاپاس

اون ِ سر تان َ فوکویو

لاپ بیزَه چنگرو

لَکندو مورغابی

سییا توسخوم َ مانو

جه آدمان ِ

زوان ِ تیر و طانو

تور ِ سوکوله یو

هتو خؤ ر ِ خأنو

گول برار

تو مِه بولبولی

نا فَقَد مِه

آبکنار ِ باهاری بولبولی

چاپ چاپ بزن

تا جه آمِه دیلان ِ کومو

سییا اَبران ِ تاسیانی

بوگروزو !

تا باهاری وارَش

جه آمِه چوم

دانو دانو بَوارو

چاپ بزن ، چاپ چاپ بزن بولبول …