شوچلگی( رسم شب چله گی)درلاجون

به قلم و با پژوهش؛ محمود اصغری/ نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیحان

شوچلگی( رسم شب چله گی)درلاجون

واپسین شب آذر که طولانی‌ترین شب سال است وبه شب چله( یلدا) معروف است، در چنین شبی، تازه داماد برای خانواده عروس که هنوز در خانه پدری بود، “شب چلگی” می‌فرستاد.
شب چلگی شامل میوه‌های فصل، خربزه، هندوانه، شیرینی و هدایای عروس بود. خانواده عروس نیز خویشاوندان نزدیک و دوستان خود را در آن شب دعوت کرده و باشب چلگی که برای آنها فرستاده شده بود، مهمانان را پذیرایی می‌کردند. گاهی هم بعضی از خانواده‌های لاهیجانی در شب چله، همراه با دعوت از خویشاوندان خود، خانواده داماد و دوستانش را نیز برای دورهمی خانوادگی شب چله دعوت می‌کردند و شبی با گپ و گفت و به شادمانی وانواع خوراکی‌ها سپری می شد.

جون ساق بَبین/شمه عزیزون عروسه

**********************

آموزه های جشن باستانی یلدا (شوچله)

١-ستایش پروردگار جان و جهان، در گرداگرد سفره رنگارنگ یلدا
٢- پیوند خرد مندانه و منطقی انسان با طبیعت دهشمند
٣- همایش خانواده ها و همدلی و هم آوایی آن ها
۴- شعر خوانی و قصه گویی ،با رمز و راز های حکیمانه و حکمت آمیز
۵-جایگاه بلند روشنایی و سپیدی در نگاه و دید گاه مردمان و دوری کردن
از تاریکی و سیاهی
۶-در کنار هم بودن سالخوردگان و خرد سالان و درهم آمیزی جوانی وتجربه
٧-سپری کردن فصل سرد با گرمای گردهمایی خانوادگی و خویشا وندی
٨-بزم شبانه با انواع خوراکی ها و نوشیدنی های فصل
٩-تکاپو و هیا هوی اجتماعی برای برپایی آئین سنتی شب یلدا
١٠-تبدیل تهدیدها به فرصت ها ( تهدید خشکی و سرمای شدید هوا به
فرصت اندیشیدن و برنامه ریزی برای سالی پربار و شکوفا)