مجموعه اشعار

نام محمدولی مظفری برای بسیاری از گیلک‌زبانان، یادآور نغمه‌های دلنشین زبان مادری است. یادآورِ دیلمان و کوه و دامون. یادآور شعرهایی است که زمزمه‌ای بود در سال‌های عشق و آتش و تلاطم تاسیانی‌هایی برای میراث‌های از دست شده. دلتنگی مادرانِ رنجور با زمزمه‌های پدران خسته‌ی سر به کوه نهاده. و هر چه بود زندگی بود، زندگی گیلکانه.

پدیدآورنده “محمدولی مظفری”