محله تاریخی گابنه لاهیجان

به قلم؛ محمود اصغری/ نویسنده کتاب های “نگاهی به مردم شناسی لاهیجان” و کتاب مرجع” کتاب شناسی لاهیجان”

محله تاریخی گابنه در لاهیجان؛ جایگاهی برای بومگردی گردشگران

شهر نمونه گردشگری (طبیعی- تاریخی) لاهیجان، مانند دیگر شهرهای دیرین ایران، پهنه ای آمیخته از دیروز و امروز است.
بخش تازه و امروزین شهر در قسمت جنوب خاوری، در گرداگرد شیطان کوه (شاه نشین کوه) ، خودنمایی می کند و محله های تاریخی ، که از گذشته پدید آمده اند، یادآور روزگارانی است که لاهیجان، تختگاه فرمانروایان بیه پیش(بخش شرقی سپیدرود)
می باشد. محله تاریخی گابَنه، یکی از محله های دیرپای لاهیجان است. در این محله، مسجد اکبریه، از قرن سیزدهم، دوره قاجار و بقعه آقاپیرعلی از دوره سامانیان و آقا سید ابراهیم و مسجد آقا قرار دارد.
این محله، به عنوان یک محله دیرین شهر، دارای ظرفیت بوم گردی است، چرا که ویژگی های زیر را دارا است؛
١- بناها و سازه های دیرینه و تاریخی
٢- کوچه پس کوچه های بازمانده از معماری سنتی (به گویش لاهیجانی های قدیمی، کوچه آشتی کنان)
٣- درهای قدیمی با کوبه های دست ساخته صنعت گران محلی
۴- دیوارهای بلند آجری و گُل های زنبق سپید و بنفش
۵- فضایی نوستالژیک و خاطره انگیز
جا دارد تا شهرداری و شورای شهر با همکاری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، این بخش از شهر را برای بازدید گردشگران بوم گرد آماده نمایند.
سازه ها و ساختمان ها و خیابان های نو بر پایه تحولات شهرنشینی، چهره شهر لاهیجان را مانند دیگر شهرهای ایران دگرگون کرده و نوگرایی، حال و هوای نوستالژیک را برای مردمان، خواستنی نموده است.
مردم دوست دارند معماری سنتی و زندگی نیاکان خود را در جایی از پهنه شهرستان به تماشا بنشینند و به حس و حال خوشایندی دست یازند.
بنابراین تا وقت باقی است و همه آثار و میراث و نمادهای تاریخی نیاکان ما به دست انسان و طبیعت نابود و تخریب نشده، باید در اندیشه بازآفرینی فضایی نوستالژیک باشیم.
نگارنده در این اندیشه است که محله تاریخی گابنه می تواند برای این منظور آماده ومورد بهره برداری و کاربری گردشگری قرار گیرد.

محله تاریخی گابنه، یکی از محله های قدیمی لاهیجان است و استعداد و آمادگی تبدیل شدن به مکانی برای” بومگردی گردشگران داخلی و خارجی” را دارد.
شایسته است شورای شهر و شهرداری ومدیریت محترم میراث فرهنگی و گردشگری لاهیجان، از این موقعیت، که “خاطره های کوچه پس کوچه ها و سازه های قدیمی بخشی از منطقه قدیمی شهر” ، را تداعی می کند، استفاده کنندو اجازه ندهند تا همه میراث گذشتگان به نابودی و فراموشی سپرده شود.
من آن چه شرط بلاغ است باتو می گویم/ تو خواه از سخنم پند گیر، یا که ملال
بامهر و احترام
محمود اصغری
لاهیجان/١٢ شهریور/سال١۴٠٢ خورشیدی