گدابازی داستان

( مقدمه داستان)

شومانم حتما” این ضرب المثل” گدابازی درنیار”را بیشناوستید (شنیده اید)هرچی ضرب المثله آمی ابا-اجداد محترم بکرو دست نخورده بصورت کنسرومطالب باتاریخ مصرف دایمی آمیره(برای ما)یادگاری بنایید(گذاشته اند)صد درهزارهمه پرازحکمت وپند واندرز-بو(بود)کی سینه به سینه نقل بوبسته(شده) تا به امن فارسه(رسیده) وامنم (ماهم) باید امانت دار خوبی بوببیم(باشیم) واوشانه(انهارا) به نسلهای آینده انتقال بدهیم خودمان که حرف تازه ایی برای گفتن ناریم نا قلن(حداقل) همون کهنه گبانا- کی همیشه تروتازه یه وهزار جوری پندواندرزحکیمانه خوآمرابهمراه داره وآمان کرا(ماداریم) بااجرای اوشان(آنها)زندگی کودان دریم(میکنیم) پاس بداریم و تا جایی کی ازدست امان برآیه(برمباد)اوشانه برای نسل حاضر و آینده توضیح بدهیم واگرماجرایی داره بیان بوکونیم تا-برای کسانی کی اون تعبیرهنی(هنوز )پوشیده بمانسته بازا کونیم ومن درمورداین “گدابازی درنیار”-یک داستان جالبی داره که الان شیمه ره تعریف کونم -خوب دقت بوکونید شاید جایی بدرد شومان بوخوره

(قسمت اول)

درروزگاران نه چندان دور عی تا(یکنفر) بنده خدابو که باکارگری وفعلگی وسیله امرارمعاش خودش وپنج سرعایله یا فراهم کودی عی روز صوب زود هنوز افتاب جه دریا نیل نزا(قبل ازطلوع)-بسم الله گویه وبا توکل بخداازخانه زنه بیرون-اون آدم معتقدی بوومطمین بو(بود)کی اگرکسی توکل بخدا بدارا محال ممکنه-اونه روزی تامین نوبوها-(نشود)خلاصه برعکس هرروزازقضای روزگارهرچه تا غروب راه سر بیسا(سرگذرایستاد)-هیچکس برای فادان(انجام) کاری به اون رجوع نوکود وشب واسی (باید) دست ازپادرازترراهی خانه بوبوستابه(میشد)-اماهرچی فکر بوکود بیده دست خالی خانه شوان- اونره خیلی مشکلا و۵تا بچه قد ونیم قد چوم براه عی سدا(هستند) کی اوشانه اقاجان با دست پورازگرد راه فارسه خانه-اگر دست خالی بوشا خانه وزاکان سه چهار نفری اونه دوراکونیدواقاجان اقاجان بگویید واون هیچی نداراکی عی تاعی زاکانا به دسا دهه-پاک اونه از مرگم بدترا–بهترا کی امشب بوشا عیجا گیربوکونا تا صوب-و فردابا دستمزد روزانه لوازم.خوراکی بیهینا(بخره)بوبورا-اوشانه کارگربیچاره هرروزکی با تنی خسته وکوفته ازکارسخت وطاقت کش روزانه لش ولام(فلج )شوعی خانه وقتی جاغلان اونا دورا کودید وازامدن اون شاهی (شادی و ذوق )کودید تناشای برق شادی درچوم زاکان اونه خستگی یا هما رفع کودی-مخصوصا” عی تا کوچی دخترک داشتی که اون جان به مرداکه دیل وصل بو-خلاصه مرداک هرچی خو آمرا کلنجار بوشو بیدی طاقت ناره دست خالی بوشو خانه-خلاصه تو شهر دور بزا تا عی تا مسجد پیدا بوکود تصمیم داشتی شبا تو مسجد بوخوسه -فردا صوب زود بوشو سرگذر تا کاری انجام بدهه وبا خو دستمزد روزانه خانه سبدا بوکونه -ناگفته نمانه کی اون موقع مسجدان مثل امی دوران به رونق نوبو-سالی دوسه بار درمسجدانا بازا کودید برای محرم وصفر وماه رمضان-بقیه ۹ماه سال درش تخته بو-اونموقع اخوندم عانقدر فت وفراوان نوبو کی هرمسجد سه چهار تا پرسنل دایمی بداره-پنج- شش تاهم غیر دایمی وپاره وقت-با عضوعلی البدل واصلی وشورای محل وتازه بعضی مسجدان چند باب مغازه هم دارد کی جزحریم مسجده سرایداروکتابخانه وکتابداروسی دی نوارو کتاب فروشی-کافی نت سالن کنفرانس-تریبون سخنرانی آمفی تاترو دفتر بسیج-تازه پایگاه هم بداره زرادخانه روشاخشه-کلاس خیاطی وگلدوزی-برای اوقات فراغت دانش اموزان-کی دست کمی ازعی تا سازمان طویل وعریض نیه-اخوندم مثل امروز-ارزان نوبو-تمام مردم محل جمعا بوستابید(جمع میشدند) نتانستید(نمیتونستند) یکماه حقوق عی تا اخوندا تامین بوکوند تابایه وماه محرم روضه بخوانه مردم ناچارا” خوشانه خودکفا بود مرثیه خوان داشتید وپیش نماز وپس نماز-عی تاملای محلی کی بعضی اوقات زاکانا-احکام یاد-ده …

مساجد جامع اکثرشهران جای مسافران غریب وافراد بلاوارثی (ولگرد) بو کی جای خوفتمان(خوابیدن)ناشتید-امروزه روز-توی پارکان روی مقواخوسد(کارتن خواب)مرداک بوشو مسجد درون یکمتری منبر خوره اطراق بوکود-خوکهنه چوخا(کت)کف مسجدتشک بوکودوخودوتا لنگه کفشا بالشت وخوره والماده(درازکشید)وقتی به زاکان فکر کوده که گرسنه بود اونه جگرخون بوهوسه-درافکار درهم وبرهم غرق بو-درست اون هفته عی روز به هاجور بیکاری بوخوردالبو-وقتی دس خالی بوشابو خانه خو کوچا دخترک بیدابو کی کرا سیب پوستا خورده۰مرداک جگر کباب بوبابو -اون زن مرداکا تشر بزابو کی خجالت نکشی یا-پوست سیب خوردانا گریه کونی یا۰—-اون همیشه خورا-دوست دارا اصلا” -اونه زن پوست سیب خوردی و اون تا هوسا نیدابو-وشایدم بیدابو واهمیت ندابو -اما اون روز کی بیده -فرق کوده شاید برای اون بو کی اون روز دست خالی بوشابوخانه ویکقران پول اونه جیب دی نی بو-تازه خانه درون هم هیچی گیر نامویی کی زاکان بوخوردواون دیله سرعقده نهابو.

خدا هیچ نان اور خانه ایی را شرمنداه اهل وعیال نوکونه -طفلانا -کار وبیکاری وپول وبی پولی -وداشتن ونداشتن کی حالی نوبهه -اونه شکم باید سیرا بوها

(قسمت دوم)

خلاصه مرداک به افکار پریشان غرق بو!-صدایی ایی اونه توجه یا جلب بوکودمرداک وقتی خوب دقت بوکود بیدی-عی تا ادم غریبه وارد مسجد بوبست وعی تا ساکم بدست داشتی-مرداک ویریشت خوجا سربی نی شت- اونه دیل از گرسنگی ضعف بوکودابو-نزدیک بوغش بوکونه-خوآمرا گوفته منکی ادم تن وطاقت داری عی سم گشنگی مرا اجور فشار باورده وای به حال می زاکان خدااوشانه رحم بوکونه.. خلاصه مردغریبه روبروی اون به فاصله زیاد خوره جا بازاکود و بی نی شت(نشست) بعد خوساکا بازا کود دسمال سفره بیرون باورد-نان وکباب وپامادور(گوجه فرنگی)-حاضراکود.فاصله اون تا کارگردوربو ولی اون قبل ازینکه بوی خوراکی مسجددرون پخشا بوهه(بشود)با تمام سلولهای بدنش کی پرازنیازغذابو-حس کوده واونه روده بزرگه کرا-روده کوچیکه یا خوردان دوبوبو؟!مرغریبه نان وکباب وپیازا تیکه تیکه لقمه کوده ولومبانه(میخورد)مرداک دیل جا قند کراآبا-بوسته خو مرا فکر کوده کی مرد غریبه -بعد ازاینکه یکی دولقمه بوخوردا-واز اوشان امتحان پس بیگیفتا-وبفهمسته کی خوشمزه عیسدا-وارزش تعارف کودان داردا-صددرصد مرا تعارف خوایا-کودان(خواهدکرد) هیچ ادمی یم-اونقدربی معرفت نیه کی تنهاخورببه وخودوروبرکسی را تعارف نوکونه-منتهی من واسی می غروره سربعسم(بمانم)-مرداکه بیچاره انتظار بیخود بو چون مردغریبه هوتوپشت سرهم خوردان دوبو وخودور وبرایم نیگاه نوکوده-خودیله درون بوگوفت گوید آخه آدم سیراز حال گرسنه خبر ناره-وسواره هم ازحال پیاده-حالا تو سواره یی-منم پیاده سفره تی پیش نها-وخوردان دری -ترا خیاله کی می شکم ازسیری ترکساندریا-(داره میترکه)-کاشکی تی قلم پا خوردابوستابه وامشب تی گذرعارا دنه کفتابه(نیفتاده بود)-اجوری من چقدر مره راحت بوم باور بوکون الان هفتاخوابا واسرادابوم(ردکرده بودم)ا-بی صاحب انگار مرا جوغ(مرض گرسنگی) بیگفته یا-منکی قبلا”عاجوری نوبوم-گاهی گلف خو هیکلا راستا کوده تا مرد غریبه سفره درونا بتانه دیان-کی چقدرغذا د-بمانسته یا-نوکونه هما تماما بوهه ومی سر کلا بوشه-بعد خورانهیب بزا کی تو بیخود تره خجالت کشی وهیچ گبی از گشنگی نزنی-خوب اون بیچاره ازکویا بدانه کی من گرسنه یما؟!خجالت ناره کی-درسته غذا-اونه شینه ولی دراصل برکت خدایه-منم ادمم ده-گاهی گوفته عجب آدم خری عیسه-اونه پیرومار-اصلا”اونا -تعارف کودانا-یاد نداده-تازه مردغریبه کرا(داشت)از داخل خوساک ریحان بیرون آورده-مثل اینکی -خواسته دوسه لقمه آخرا با ریحان بوخوره-شایدم تازه اونایاد بامو بو-کی ریحانم دارا؟!اما تعجب بوکدابو-ازحواله شدن روزی توسط خدای بزرگ-اگر می روزی یم اونه ساکه درون دوبو پس چیره کرا هما-فوتورمانه(میخوره تا کوفتش بشه)دطاقت -ناورد-چون نزدیک بو هون دوسه تا لقمه یم کی مردغریبه ده به زورخوردان دوبو-تماما به واون سربیکلاه بمانه-هاتوکی نیشتابوخوهیکلابجوراکشی(بالاکشید)دوسه تا سرفه اساسی بوکود(اهن اهان اهان)*طوری سرفه بوکود کی مسجد تقل(سقف)-به لغش لغش(لرزه)-بامواگرخره ادم بوبستابه فهمسته کی اون چیره عاجوی کراسرفه کونا؟!مردغریبه-دست ازخوردن بکشی وروبه اون بوکود وبوگوفت آقا بفرما-کارگربیچاره جرات ناشته بوگویه نه نوش جان-چیره شاید اون مردغریبه خیلی حرف گوش کن بوبوها-وزیاد از تعارف اونا خوش نایا-مثل اینکی تا الان تعارف اونه سربدرنوشابو (نرفته بود)مازترس اینکی پشیمانی نداره -بی اختیاردادبزا-چشم قربان به روی چشم؟!خو دسمالا از چوخا جیب بیرون باورد وبوشومردغریبه دسمال سفره یا-کلا”خالی کود خو دسمال درون-با تمام ات اشغال وخورده نان وکباب لیک(چربی سفت)-کی مرد غربه گاز -اونا-کار نوکوده!!مرد غریبه اونه آمرا خدا حافظی بوکود واز مسجد بوشو بیرون-خوآمرا گوفت کاش امشب مسجد بوخوفتابه-آخرپسی(سرآخر)چقدرآدم نازنینی بوبابو(شده بود)-شایدم دم دمای صوب بازم از خو ساک خوراکی موراکی بیرون باوردابه-منکی الان تازه کرا اونه آمرا خانه زاد بوهوسمه-حیف کی بوشو!!بعد دستمالا با خوراکی اوساد بوبورد خوجاسر-بازا کود -بد نوبو-دوسه لقمه اساسی بوهسه-خوآمرا بوگوفت عا-چند لقمه می شکمه تانا(ته)-فانرسه ولی بازم خدارا شکر-غنیمته-تازه یک لقمه بوخوردابو کی یهو اونا -یاد بامو -اونه زاکان گرسنه یدا-خیلی دوست داشته-دوتا لقما-بوبوره خانه-لااقل اونه کوچا دخترکا-سیرا کوده-=ولی فوری پشیمانا بوست-کی بقیه زاکانا-به سو تاودی(تحریک کنه)-بیخود-اما باور بوکونید هون دو سه تا لقه یا بوخوزد اونه چومانا-ارسو(اشک) بامو…خودیله درون بوگوفت-الهی شیمه شکمه ره بمیرم-خدامرا لعنت بوکونه کی عرضه نارم شیمه شکما سیرا کونم-وبیخود ریز ودرشت قطارا کودامه-وقتی چند تا لقمه بوخورد تاحدود زیادی اون جوغ برطرفا بوست-گرچی اگرعی تا گاوا درسته بپختابیده(می پختند)-تنهایی تانسه هما بوخوره-کار خدا برعکسه-اوشان کی فقیر وکم درامدد-اشتهای زیاد دارد-ولی پول دارانه اشتها -اصلا”کوره!!دوباره خوجایا پهنا کود تا بوخوسه-هتوکی درازاکشی اونا یاد بامو کی خوزنه آمراشرط بندی بوکودابو-چندروزپیش اون گفته-خدای بزرگ درهمه حال ادمه روزی یا رسانه-حتی اگر خو جاسر تکان نوخورا-ولی زناک زیر بار نوشایی وگوفته ادمه روزی ادمه بازو درون درا-زاک کوچیک از پستان مادرشیر خوراوازبازوی پدر؟!بیدی عاسا-حق بامن بو-می زن اشتباه کوده!!گفته سعکم دخیلا(بستگی به سعی دارد)روزی یاخدا رسانه حتی اگرهیچ فعالیتی نو کونی-ولی خواب -عی تا(اهان اهان )هم لازیمه نزدیک بو-امشب می روزی کی مردمسافرجا هابو-تلف ببه؟!نفهمست آخرین چیزی کی فکر کوده یا(میکرد) چی بوا-اونه شکمم ایزه (مقداری ) سیرا-بوستابو-اونه خواب بوبورد~اما هنوزاونه دیل خوب گرما نوباو-کی ازصدای ذوق وشایی(شادی)عی نفر اونا از خواب دپرکانی(پرانید)

(قسمت سوم)

خوب نگاه بوکود بیده عی تاکوره گدا-مسجد وسط ازخوجیب مشت مشت پولا مثل شاباش کی عروس سر فوکوند(میریزند) به هواتاوده وگبره تقریبا” چهار پنج تا پیله مشته پول خرد واسکناس همرا بازی کوداندوبوبعدکوره گدا پولانا هما مسجدوسط اکویا کود(کوپ کرد)بوشو از زیرمنبرعی تا قلک پول گلی شکم گنده قایما کودابو بیرون باورد بقیه پولانا هماعی تا عی تاازاون درزه(سوراخ قلک) تاودا قلک درون-ودوباره شروع بوکود به خنده وشادی وگلخستن(ذوق کردن) مرداک هم سعی بوکود هیچ گب ولبه ایی ازخودش بروز ندهه تا اون توجه جلب بوکونه-درواقع خورامفخی بوکودا-بعد از نیم ساعت کوره گدا قلکا دواره زیر منبر قایما کود وبوشو خانه-اون خوآمرا گفته خدارا شکرانم(اینهم) ازامی امروزکاسبی-خدامردما برکت ندخه-اصلا” کرم ورحم ومروت دازبین بشه من امروز بایدچندین برابر این گدایی بوکودابم-ولی عیبی ناره فردا جبران کوندوقتی کوره گدا ازمسجد بوشو بیرون-اونه اون شیطانم بوشودرجلد کارگر! هرچی فکر بوکود بیدی نتانه ازاون قلک دست کشان-وخورا -حالی(توجیه) بوکود-کی اون روزی از طرف خدا-حواله بوبستا-مگرغیرازین بوکی یکساعت یش به روزی رساندان خدا شک بوکودابو-ولی اون مسافربامو واونه روز یا فاده-..حالایم صد درهزارعان(این)کوره گداحواله می روزی یه-اونه چوم کی تا فردا خوب نوبوخو(نمیشه)مردمم کی قرارنید-همه غیب بوبوهود(بشوند)- فردایم روز خدا یه واون شوخوره گدایی کنه جبران به خلاصه مطمین بوبست کی کوره گدایم-ازجانب خدااونره حواله بوبسته وخدا راضی نوبوسته کی اونه زاکان تا فرداگشنگی بکشدقلکا اوساد (برداشت) وراه دفکت(افتاد)ازمسجد بامو بیرون-خورابه عی تا- خرابه فارسانی-با سنگ قلکا بشکنی(شکست)-اونه پولانا-هما دوکود(ریخت)دستماله سبدا(دستمال خرید) درون -مقداری هم به اندازه تهیه شام وناهار اوساد تا از بازار چیزی بیهینه–اما هرچی بازار دور بزا همه جا دبسته بو…عی تا مغازاه دار کی اونه خانه ومغازه عی جا بو..خانه درا بزا-مرداک از خانه بتامو بیرئم -بوگفت من نسیه فاندم(نمیدم)اول بگم-کارگر بوگوفت کی از تونسیه خواست بابا جان-تو فقط گران فروشی نکن نسیه سرت بخوره..خلاصه آرد وکلوچه وپنیر وبرنج وگوشت وهرچی لازیم داشتی بیهی(خرید) وراه دکفت بطرف خانه-مغازه های قدیمم مثل امروز نوبود -وهمه چی از شیر مرغ تا جان ادمیزاد اونه دورون گیرآمویی-وقتی مرداک فارسی خانه چیزی به نیمه شیب نمانستا بو-اون ویلا دختر بیداربود ومنظر مرداک بقیه زاکان همه از گرسنگی واخوابا شابود شایدم غش بوکودابودمرداک زن بوگوفت الهی من بمیرم که توتا این موقع کاربکودیشه اونه دختر هاتو-کی کرامرداک دست لوازما فاگیفته خوآقاجانا خسته نباشید

بوگوفت برق شادی اونه چومه درون دووستی(می دوید) برقی کی مرداک-ازون قدکشه ورشد کوده وتمام اونه خستگی ازجانش بدر شه-غافل از اینکی مرداک امروز همش مفت خوری بوکوده وکاری اونه گیرنامه یا—زناک تنورا روشن کود دخترکم اردا خمیر بوکود مرداک کراخولباس کاراعوضا کوده-دستمال پولا کرا جابجا کوده اونه زنه چوم به پولان اوکوفت(افتاد)-تعجب بوکود-بوگوفت مرداک نوکونه گنج پیدابوکودی؟!-مرداک باغروروحالتی کشکی بزا(بادکرده) بوگوفت گنج می دو تا بازویه-عاپولا نا-باکاروزحمت وعرق پیشانی بدست باورداما-توتی جا گرم ونرمه خبرجه حال امان ناری-زناک بیچاره پاک ازحرف خودش پشیمانا بوست وبوگوفت الهی مرداک خداتراازامان فانگیره من وزاکان تی یش مرگ بوبهیم(بشویم)-اگرتونوبوهی (نباشی)امان همه ازویشتایی(گرسنگی)میریم-مرداکم خورا لوسا کود وبوگوفت-خدامرا بوکوشه شیمی گشنگی نیدینم-ازفردا دمجبورنیم بوشم سرگذر-به اندازه کافی پول جوما کودامه کی عی تا کاسبی دوره گردی مره راه تاوادم(بیاندازم)-زناکم بوگوفت خدا راشکر-هرچی توصلاح دانی منکی نانم چی بوکونما-(چکارکنم) -مرداک بوگوفت دختر جان بوشوتی ماره آمراکمک بوکون هر چی زودترعی چی چاکونید(درست کنید)بزید تامنم زاکانا بیداراکونم -غذایی بوخورد-الهی من زاکانه بمیرم-درحالی کی اوشانه لحافا کرا کنار-زه بوگوفت بدین-بدین ازگرسنگی زاکانه شکم پوست اوشانه پوشته تان دوچوکسته(چسبیده)زناک باخودخترآمرا هرچی زودترشام حاضراکودادمرداک زاکان همه تانه ازخواب بیدارا کود خو-کوچا دخترایم(دخترک کوچک)ماچ بوکود بوگوفت الهی تره بمیرم-بیا ببدین آقاجان چی باوردیاخلاصه-شام مفصل بوخوردادو شروع بوکوداد به جفتک زعن-مرداک بوگوفت اسا شیمه شکم سیرا بوسته جفتک زنید-یالله بیشیدبوخوسید تا شمرا نزنم غذایی کی بو خوردید شیمی ره کوفتا بوهه

(قسمت چهارم)

صوب مرداک بیشترازهمه روزان بوخوفت-نماز صوبم د-حالشا ناشته بخوانه-به نظر اون-نمازا برای روزی-نامعلوم خوانده حالا کی روزی اونه جیبه درون دره-بعدا”بوگوفت حالا عی روزنماز نخوانیم چی به خداکی احتیاج به می عی نفره عبادت ناره!! ببخشم کی برگشت ناره-خداروزی حواله بوبسته یا پسا گیره؟~ برخلاف اون روز حسابی کی آفتاب بوجوربامو-مرداک صبحانه باحال با کره ومربایی کی بیهابو بوخورد وازخانه بوشو بیرون= وقتی فارسی بازار-خوره شروع بوکود به خرید فروش-مرغی بیهین خروسی بیهن -بوبراوشتر بفروش -وقسم ناحق بوخور.

خریداراونه گفته-خداوکیلی چند بیهیشه(خریده ایی) بوگو تامن ترا استفاده فادهم-اونم قسم ناحق خورده کی فلانقدر خریدارم یک استفاده ایی نهایی(میگذاشت) اونه رو ومرغا هیعی(می خرید) دوسه روز بوشو بازارسرکاسبی بوکود بیدی به به عجب کار راحت و بی دردسری-خو آمرا بوگئفت من خیلی خربوم شیمه کار ساختمانی کودیمه-بلانسبت من گوید آخه کار خرشینه….؟!بعدازظهران هم با دست بور سبداکوده با کلی استفاده راهی خانه بوهوسه= یکی د.وهفته ازاون ماجرا بگذشت-عی روز کی مرداک کاگر کرا بازارسر خرید وفروش کوده کوره گدایا بیدی کی بازارکراگدایی کونا-وقتی به اون فارسی بوگوفت خدا شاهده کی من چندروزه غذایی خوبی نوخورداما-فقط خشکه نانا چلیک بزامه..

دزد بزاتمام می هست ونیستا بوبورده-کارگرکوره گدایا-واپرسی چی شده بابا؟!-خورا بزابه کوچه علی چپ..کورم ماجرای اونه تعریف بوکود وبوگوفت من اصلا”فکر نوکودیم کسی پیدا ببه وزیر منبرداخل مسجد خانه خدا-دزدی بوکونه؟!-فکرکودی میا(میکردم) اویا امن ترین جایا و-اگرم دزدی بخایا دزدی بوکونا-خدا اونا درجا خشکا کونه..مرداک بوگوفت چراخدااونا خشکا کونه؟!-حتما” اون بیچاره یم پول لازیم داشته یا وگرنه چیره دزدی بوکونا-؟!

کوره گدا-خو دیما(صورتش را)-بطرف آسمان بوکود وخودوتا دستا هم بحالت دعا-کودان بهوا-بیگیفت وشروع به نفرین کودان ای خدا-هرکس می پولا بزه۰به تیرغیب گرفتارببه-الهی اون پوله خوره کفن بیهینه-(بخره)-الهی اونه عزیز ترین طفل اونه چومه حضورتب بوکونه لرزبوکونه-یکساعت سر وکون(یکساعته)پرپر بزنه.گداطوری نفرین کوده کی مرداکه جان موسیخا بوستابو -مرداک جان پرکسته(میلرزید)ولی به روی خودش ناورده— خودیله درون گفته خدانوکونا-؟!خدایا توخودت اون روزیا-مره حواله بوکودی-من اگرخوابا”-بدانم کی تو ناراضی عی سی یا همین الان-اونه پولا همه تا یک قرانا-اونا-رد کونم-ولی دینی کی رزق روزی حلال بومنم کرا قشنگ اونه مراکاسبی کونم- درست کوره گدا-قلکه درون دوبو-ولی دراصل مردم عانت(انفاق) بوکودادنه.مبادا-کوره گدا-گبا گوشا کونی ومی زاکانا-سر بلایی باوری-توکوره گدایا واگذار بوکون به من من خودم ازعهده اون برآیم-کوره گدا-مثل کنه بچسبستابو(چسبیده بود)-مرداکا-کی بمن عاجز وکور بدبخت کمک بوکونا-دوسه روزاهیچی نوخورداما -فقط خشکه نانا چلیک بزاما-مرداک بوگوفت ای به روی چشم.. .می وظیفه یه-کی ترا کمک بوکونم بعد عی تا درشته پول اونا فادا -وبوگوفت بوشو بازارا-عی تا گرد وگیج بزن تاظهر-موقع ناهارم بیا بامن بیشیم آمی خانه ناهار-عی تا ناهار ترا بدهم کی کیف بوکونی. کوره گدایم ازخد خواسته بوشو.خو گرد وگیجا بزا وراس ساعت سر ظهر بامو مرداک امرا ایزه زودتربوشاد خانه-کوره گداعیتا چوب دستی داشته-کارگرعی سرا بیگفت جلو دکفت سردیگراهم کوره گدابیگیفت اونه پشت سرا راه دکفت خوشانه پایا تندا گیفتاد تا زود ی فارسدخانه وقتی فارساد خانه کارگرسابق کاسب فعلی همه جور سبدا بوکودابو خوزناکا دوخاد وبوگوفت عایا-مهمان داریم -زناک با اونه پیله دختر بامود حسابی کوره گدایا تعارف وتعظیم بوکوداد زاکان همه بامویید عی تاعی تا اونا سلام بوکوداد خوشانه آقاجانا هم ماچ بوکوداد-کوره گدا بوشو اطاقه سرجاکش بینیشت-مرداک بوشو -اجاق ورخوزنه آمرا گب بزا- کی خدا امرا روزی بده یا امونم واسی اونه خمس و زکاتا عی جو -ادا بوکونیما ودرراه خدا انفاق بوکونیما-اساتوهرچی درتوان داریا درطبق اخلاص بنه ها و-امی مهمانه کی مستحقم عی سا پذیرایی جانانه ایی بوکونا-بعد مرداک بوشوکوره گدا ور بی نی شت -ازون سوال بوکود اول چایی ومیوه خوری یا ناهار؟!کوره گدا-کی اونه چوم گشنه بو-بوگوفت من قبل از غذاهیچی نوخورم مبادا کی می دما بیگیره د۰نتانم غذابوخورم-ناهارا بوخوریم بعد بیدینم جاخالی امی شکم چقدرداره یا-بعد بپردازیم به تنقلات-من کی اصلا”عادت نارم اگرم بداشتیمه امرو اونا کنارنمه(می گذاشتم).خیلی زود زناک با خو دختر ناهاری باحالی روبراه بوکوداد-وسفرا حاضرا بوست-چی سفره ای هف رقم غذا با کیوانی گیری(آشپزی) عالی زناک واونه پیلا دختر فراهم وبوست قبل ازاینکی شروع به غذا خوردن بوکوند دکوره گدا بوگوفت بخدا تو مرا شرمنده بوکودی مرداکم با غرورو حالت مایه داران بوگوفت اگر عاجوری گبانا بزنی تی امراقهر کونم-مرده حسابی تی شکم اندازه چقدره مگر؟!اصلا” تو صاحبخانه ایی-مگرامان خودمان نواسی ناهار بوخوریم امان کی تره گاو شتر قربانی نوکودیم-هرچی می زنانه چاکوده عی تا ملاقه اونه آبا زیادا کوده-تو وای به بزرگواری خودت بوخوری وآمرا ببخشی کی نتانستیم از خجالت مهمان بیرون بایم ثانیا” خودته خانه یه-می مشغل ذمه(مدیون)عی سی اگر هفته ایی سه چهار تا شام وناهار نایی آمی ور….کوره گدا خو دیله درون گوفته به به عجب خرادمی می گیربامو-مرداکم خودیله درون گوفته کوره گدا چقدر خره کی نانه اشان همه هونه شیندا-ناهار حاضرا بوست وغذاهای رنگارنگ وخوشمزه که بوی اوشان تمام خانه یا پورا کودابو-وقتی همه چی سرسفره حاضرا بوست زناک وانه پیلا دخترم بامویید دورسفره زناک بوگوفت بفرما جلو- مبادا مشغل الذمه تی شکم بوبه هی؟! غذا ناجوره ولی تو به خوبی خودت ببخش -دستپاچگی ازین بهتر نوبوسته=کوره گدا بشقاب فاکشی خو ورکور مال کور مال -قاشقا پیدا بوکود واولین لقمه غذایا با اشتهای هرجی تمامتر وکود خوداهان-اولین لقه یا حسابی بجاوست (جوید)خواسته قورتا دهه کی غذا اونه گولیا اوشکوفت(گلوگیر)..چند تا طپق بزا-کرا خفا بوستان دوبو -اونه سرو دیم بوبست عینه قیر..مرداک فوری لیوانه آبا باورد کروه گدالبه جا-دوسه قورت آب بوخورد لقمه بوشو بیجر-کوره گدا قاشقا بنا سفره سر…شروع بوکود به دادا وفریاد-آی دادآی هوار فارسید(برسید)-دوزد دوزد –زن ومرد واشان زاکان از ریز ودرشت همه تعجب بوکوداد مرداک حسابی گو گیجه بیگفتابو-عی نقس یواپرسی -چیه چیه-چی بوبست دوزذ کیه -دوزد کیه؟ا کوره گدا محال نوکوده ویک نفس خوداهانا واکودابو-ذاهار کوده عرض چندقه -تمامه همسایانا فوکود خانه درون…هرچی گدایا واپرساد چی بوبسته گب نزه فقط داد- زه-ای دزد -ای دزد مردم به هر بدبختی بو با کمک کارگر واونه زن کوره گدایا از خانه تاوداد بیرون-کوره گدا همسایانا-کرا شهادت گیفته کی به سفره هفت رنگ نگاه بوکونید وتو محکمه شهادت بدهید-تمام انه سفره با پول من راه دکفته ومی پولاهاشن(اینها) بدزداعید(دزیدند)مرداک کی دانسته اون راست گویا امام به روی خودش ناورده ولی کرا دیوانه بوسته کی اون از کویت بفهمستا کی اونه پولا امان بدوزدیما…اونه زن وبچه یم تعجب بوکودابود-کواون چه جور نمک نوخودا-نمک دانا-بشکینه -عا-چی حسابا-عاچی کتابا؟!

یاکوره گدابوشا خانه قاضی-مرداکم کی اونه ابروحسابی بوشاو شرمنده بمانسته واونه نقد بسته وبوا…مرداک زن اونا سوال بوکود نوکونه کوره گاراست بوگویا-خاک به می سر-تو حتما” اونه پولانا بدوزابی-بوگفته کاربوکوداماهنوز نیم ساعات نوبوستابو کی عی تا مامور بامو مرداکه دنبال اونا اوساد بوبورد-کوره گدایم قاضی ورنیشتابو مدام مثل بیوه زناکان آه وتسنن کوده قاضی به محض اینکی مردکا بیدی سوال بوکود چیره پوله ای بدبختا دزدی ؟!مردااک حاشا بوکود ومنکر همه چی بوبوست-قاضی از کوره گدا سوال بوکودکی چه مدرکی برای تی ادعا داریا؟!کوره گدایم ماجرای دعوت اوشانه از خودش تعریف بوکودوبوگوفت من اولین لقمه که بزاما-می گلو جا گیر بوکودا-اقای قاضی مگر تو نانیا کی مال گدا- از گلوی خودش بی جیر نوشویا-منم از هویا بفهمستاما؟ قاضی یا-خنده بیگیفت وبوگوفت عجب؟!-بعد روبه مرداک بوکود و بوگوفت یاالله بوشوعانه-پولا هما باور-مرداکم ماجرای بی پولی و مسجد خفتنو(خوابیدن) وحواله روزی ازطرف خدایا مطرح بود -قاضی بوگوفت ای نادان-تو به مال صغیر وکبیر رحم نوکونی بعد اونه باما نخی حواله روزی وتوکل بخدا-تو سخت دراشتباهی-فکر کونی چون مردم اون پولا درراه خدا-به کوره گدال-کمک بوکودادا-تو تانیا(می توانی)اونه تره بدوزینی یا؟!مرداکا-واداربوکود بوشو هرچی پول خانه داشته هما اوساد باورد-فادا-کوره گدایا-مرداکا بوگوفت بوشو تی بار اخر ببه-ترا الان زندانی نوکونم -بخاطر تی نادانی-اگرتو بشی زندان تی زن وبچه از گرسنگی میرد!! کوره گدایا-هم بوگوفت مگر تو مرا تعهد ندابی کی دیگه از مردم پول فانگیری(نگیری) وگدایی نوکونی؟!کوره گدا-بوگوفت اقای قاضی من ترا تعهد بدابوم کی اوشانه جا پول فانگیرم-ولی مردم کی ترا تعهد ندا بود مرا پول فاندهد-قاضی غش غش خنده بوکود وبوگوفت پدر سوخته مره فلسفه بافی-ازفرداگدایی بوکونی تی پیرا سوجانم کوره گدا با گریه وزاری قاضی یابوگوفت-تمام اون پولان همه تی شین-۰لی مرا اجازه بده می کارا بوکونم- قاضی یا خنده بیگیفت وواپرسی یعنی گدایی تره انقدر مهمه؟!گدا بوگوفت من ظرف یکهفته ده برابر اون مبلغ جوماکنم–بدعادت بوبو ستام می شاما-عی نفر خانه خورم می ناهارا جای دیگر -می صبحانه یا هم دل وچگرکی قاضی خنده بوکود وبوگوفت بت وجودیکه ها پولانم مردمه شینه اما-حلالا کون من فادام بیچاره کارگرا-خوره کاسبی بوکونه اونا دس مایه ببه-سررسال باید تعهد بدهه-پولانا -همونقدر باور ه مره تا فادهم عی تا بدبخت دیگرا -قبوله؟!کوره گدا بوگفت با جان ودیلقبوله-حاضرم یکماه هرچی جوما کودام باورم تره درهر راهی دوست داری خرج بئکون اما مرا اجازه بده میکارا بوکونم-قاضی یم بوگوفت گدا به گدا-رحمت خدا..بوشو تی کار سر ولی ترا یاد ببه د-گدا بتازیا بنهی کنار-وتی مال تی گولیا به جیر بوشو-وگرنه هرکس خو دست رنجا نوخوره-وکسی دیگرراهم فانده بوخوره هما واسی گنده بوکونه به سگ بده ” نه خود خوری نه کس دخی -گنده کنی به سگ دهی-خلاصه مرداک هم تهعد بدا دمرتکب خلافی نوبو هه وفکر نوکونه هر چیزی کی پیدا بوکود درراه خدا اونه موگول بوبوسته یا-کوره گدایم از محکمه خوشحال وخندان بامویید بیرون–همسادانم اصلا” نفهمساتاد کی ماجرا چی بو-مرداک همسادانا بوگوفت کوره گدا کی چوم ناره مرا با عی نفر یگر اشتباه بیگیفتابو….؟!قاضی یم به یک تیر سه نشان بزا-مرد عادلی بو واناشت اونه آبرو بوشا-ویا بوشو زندان اونه عایله گرسنه بماند تا فردا کی مرداک از زندان بامو

پایان

داستان دردست ویرایش است

یک پاسخ ارائه کنید