چاکوده هوش

1
آهای وٚرفانو!
تی خومٚه جیری ایسام-
زمستان بٚشٚه!

آهای سِهره(پرنده‌ی زیبای کوچک)!/ زیرِ لانه‌ات هستم-/ زمستان برود!…

2
فووُستٚه‌وٚلگان-
گرمٚ بادٚ شاکی‌اید
پرونده، گومٚه…

برگ‌های ریخته‌شده-/ از بادِ گرم شاکی هستند/ پرونده، گم است…

3
خط، گونا نارِه!-
اونی کجٚ‌کولٚه‌گی-
دین‌نِه اونی دٚس..

خط، گناه ندارد!-/ کج و معوج بودن‌اش-/ در دستِ او نیست…

4
اَ دونیا کاخان-
اَگه لال نوبُستٚه‌بید-
تاریخ، تار نوبو…

کاخ‌های این دنیا-/ اگر لال نبودند-/ تاریخ، تار نبود…

5
کویان، صدایا-
فاگیرید؛ اوخانادید
چالا نوکونید…

کوه‌ها، صدا را-/ می‌گیرند و به پژواک در می‌آورند/ چال نمی‌کنند…

از کتابِ چاکوده‌هوش
(هوش مصنوعی)
انتشارات بلور- ۱۴۰۳ خورشیدی
حاویِ ۲۰۳ قطعه هایکوی گیلکی