خورشید پشت ابر!

تو که از دیدن هر منظره دلخواه تری

می توانی به نگاهی دل ما را ببری

وصف زیبائی تو در همه جا پیچیده

پرده از چهره بینداز که از ماه، سری

تو بهشتی، که خدا وعده ی آن را داده

روی ما کاش که بگشایی از آن باغ، دری

توئی آن نغمه ی زیبا که به هنگام اذان

از گلوی همه ی مأذنه ها می گذری

چقدر ندبه کنان رو به افق خیره شویم؟

کاش می داشت دعامان سر سوزن اثری

مثل هر روز نشستیم بیایی، اما

نوعی از خانه به دوشی است همین بی خبری

بهترین لحظه ی عمر است بیاید روزی

که ببینیم چو خورشید به ما می نگری