جاده آرامگاه
افسر نگهبان: بهت گفتن که مرخصی؟ آگل: بله. افسر نگهبان: اما من هنوز بهت ابلاغ نکردم. آگال: (لبخندی می‌زند، سر تکان می‌دهد)
اگر حبس بریده بودین، زودتر ابلاغ می‌شد! افسر (در نگاهی خیره و خوش‌آیند) شغلت چیه؟ آگل: فلاح… افسر: صیاد نیستی که؟ آگل: نه. افسر: کرجی‌بان چی؟ آگل: نه. افسر: قایم تعمیر می‌کنی؟ آگل: نه. افسر: پس این همه …
مروری بر جاده آرامگاه؛ مجموعه آثار نمایشی محمود طیاری (جلد دوم) رقص پا با زبان . . .
محمود_طیاری متولد ۱۹ اسفند ۱۳۱۷ در شهر رشت است. او در کنار نویسندگانی چون “اکبر_رادی ” و “مجید_دانش آراسته” و… ، راهی که “به آذین” با رمان ”دختر رعیت“ در سال ۱۳۳۰ شروع کرده بود را در حوزه‌های ادبیات داستانی و ادبیات نمایشی ادامه دادند و رشت را به عنوان یکی از قطب‌های ادبیات_اقلیمی در ایران مطرح کردند. فعالیت‌های ادبی طیاری در قالب دو دوره تقسیم‌بندی و بررسی می‌شود. طیاری اولین مجموعه داستان کوتاه خود را در سال ۱۳۴۱ با عنوان ”خانه فلزی“ شامل پانزده داستان، دو نمایش_تک پرده و یک طرح منتشر کرد. ۳سال بعد، مجموعه‌ی طرح‌های روستایی”کلاغ‌ها”، در سال۱۳۴۶ مجموعه داستان “کاکا” و در۱۳۵۰ دو کتاب”صدای‌شیر” و نمایشنامه “گلبانگ” را روانه بازار نشر کرد. طیاری پس از دوره‌ای سکوت، وارد دومین دوره از فعالیت‌های ادبی-هنری خود شد. او حضور پررنگ و تاثیرگذار خود در حوزه ی ادبیات نمایشی را با انتشار ”تا زیر میز فرمانده “در خرداد ۱۳۵۷ و نمایش ”مار خانگی“ در سال ۵۸، تثبیت کرد. محمود طیاری، پس از طیِ دوره‌ای که فاصله سال‌های ۵۹ تا ۶۵ را در‌بر می‌گرفت، با محدود کردن فعالیت‌های دیگرش، بیش از پیش روی فعالیت‌های ادبی متمرکز شد.
او در سه شاخه‌ی شعر، داستان‌کوتاه و نمایشنامه‌نویسی، بیش ازپنجاه سال تجربه و پشت کار و سابقه نشر آثار دارد؛ و در هر سه زمینه، تاکنون جوایزی را نصیب خود کرده است.
کتاب ”جاده_آرامگاه “، دومین کتاب از این مجموعه‌ی ارزشمند است که شامل دو نمایش بلند و گفتگویی تئاتری با محمود طیاری است.
