صبحانه

از خواب کی ویریشتم می کمر خیلی درد کودی. ایپچه نرمش بوکودم مطابق دستوری کی فیزیوتراپ فادابو.

دیمه کی بوشستم بوشوم آشپزخانه، بیدم می زنانه، ناشتایی مفصلی حاضره کوده. دِ پنیر، دِ خیر باشد مغزگردو، هو اغوزمغز پدربابایی، دِ سبزی خوردن، مرغانه، تازه نان. خلاصه به تمام و کمال مایه بنابو.

بینیشتیم دوتایی حیسابی صیحانه بخوردیم.

تا باموم بگم تی دس درد نکنه، بوگفت:

ائو، چی حرفی ایسه تو زنی، می وظیفه یه!

تا باموم بگم اختیار داری خانم جان، بوگفت:

ویریز! تی شکم کی سیرا بوسته خدایه شکر! ویریز بیشیم بازار ایپچه خرت وخشال فیگیریم تا عید نامو، تا گران ترَ نُبو!

فقط آجیل و گوشت و مرغ. کفش و لباس تی پیشکش!

….

ویریشتم. چی ویریشتنی، ستونَ فقرات می شین تیر بکشه.

برگردان:

از خواب که پاشدم کمرم خیلی درد می کرد. کمی نرمش کردم مطابق دستوری که فیزیوتراپ داده بود. صورتم را شستم و به آشپزخانه رفتم، دیدم زنم ناشتایی مفصلی حاضر کرده. پنیر و خیر باشد گردو، سبزی خوردن، تخم مرغ و نان تازه. خلاصه تمام و کمال، مایه گذاشته بود. نشستیم و دو نفری حسابی صبحانه خوردیم.

تا خواستم بگویم دستت درد نکنه، گفت:

اوه، این چه حرفی یه، وظیفه مه!

تا خواستم بگویم اختیار داری خانم، گفت:

پاشو! شکمت که سیر شده خدارو شکر! پاشو بریم بازار کمی آت و آشغال بخریم تا عید نیومده. تا گرون نشده. فقط آجیل و گوشت و مرغ. کفش و لباس پیشکشت!

….

پاشدم، چه پاشدنی، ستون فقراتم تیر کشید.