لاجونی گب/ واژه های اصیل لاهیجانی138

لاجونی گب/ واژه های اصیل لاهیجانی
به قلم؛ محمود اصغری
نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

فَچکَسَن = گیرکردن غذا در گَلو

_ دَچکَسَن= چسبیدن
_ فَچکَسَن= گیرکردن غذا در گلو
_ جور= بالا
_ جیر= پایین
_ جِندَ پَری= جِن
_ جَ-یی= توالت
_ جَقَله= بچه کوچک
_ جوْسَن= جویدن
_ چَشوْ= چادر شب
پوشخَله= تُفاله
_ چولاق= آدم معلول از ناحیه پا
_ چَفتَل= زرد و بی رنگ
_ چَلْک= چِرک بدن
_ خونه خَه= زن صاحبخانه
_ دُم لَسکَن= دُم جنبانک/ پرنده ای مهاجر
_ دوشَک= تُشَک
_ دوخوته= قایم شده
_ زولو= زالو
_ سبوجکه= تخم آفتابگردان
_ سَسَ پنیر= پنیر بی نمک/ کنایه ازآدم بی خاصیت
_ سُزخه دوای=دواگُلی/ بتادین
_ شوکول= سَنجاب
_ شوپَره= شب پره/ خُفاش
_ شوْدَری= داری می روی
_ شَندَره= پاره
عَذَب لاکو= دختر مجرد
_ قیش= کمربند