لاجونی گب/ واژه های اصیل لاهیجانی153

لاجونی گب/ واژه های اصیل لاهیجانی
به قلم؛ محمود اصغری
نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

وازگودَن= جَستَن

_ مَس خوری= کاسه کوچک
_ مَلسَن= مالیدن
_ مَچه= چانه
_ مَشَنگ= ساده لوح/ زودباور
_ مورانه= زنگ فلزات
_ نَجه= حسرت
_ نَه خواخوری= خواهر ناتنی
_ نَره= ناله/ نَعره
_ نَکتَل= آخر سقف دهان
_ نَشَ-نَه= نمی شود
_ نَشَ-سَن= نشاکاری
_ نیشَ-نین= نشاندن
_ نیویشتَن= نوشتن
_ وَ= باید
_ وابین= بریدن
_ وَبُن= بازشدن
_ واویشته= برروی آتش، سُرخ شده است.
_ وَپُرسِن= پُرسیدن
_ وَتَرکَسَن= ترکیدن
_ وَتَرکَسه= دریده
_ وَجْ= سرحال/شُکُفته
_ وَجْ اَمَن= سرحال شدن
_ وَچَر دَن= کندن جزعی از کُل
_ وَخوندَن= دوباره خواندن