کیشکرت

جه صوب سر هه دور و ور دور زیی آمویی صارا کوچی سب داره لچه نیشتی،یا کی دیواره سفال چین سر،چن تا کچ کچ کودی با زون ویریشتی شویی ایتا دور زیی دوبارده آمویی.

اول اولان مه ره ننام ،نه کی مه ره ننام مرا حالی نوبو،نانم چندمی بار بو بیدم بیلاوارث

شه ایتا دور زنه دوبارده ایه هه دسه باغه مییان ایجا نیشینه گه ؛ کچ کچ

هر چی هیشت کودیم پیشت کودیم خوره ننایی،دورزیی هنده دوبارده امویی.یواش یواش مراجوم جوماشو،هو ایبچه چه کی کیتاب جا بخانده بوم مراجختراشو.کیتاب لایادوستم بوشوم بی جیر،چنتاگیله گوده اوسادم به اردم بنام می ویرجا،تاامویی ای جانیشتی،هله دهن وانکوده ایتاگیله گوده یا تاوه داییم،ویریشتی شویی هه دوره شر ایتاگرده گیج خوردی امویی .دس بکش نوبو،خوسراخورداندوبو،یاکی خواستی می سرابوخوره.

اول خیال بوکودم میمان خایه بایه،ماقول اتویه اگه میمان خایه بایه صوبه دم ایه،ای جا نیشینه چن تاکچ کچ کونه بازون خورایا گیره شه ،چوتوببه دوبارده بایه،نه ده اتو. تازه نه می موتاکابو،نه می چومه پیلک بپرکست،نه هیکی کفش لنگه جوفتا بو. نانم بیلاوارث چی خایه؟

لاب مرا خو امرا تیتالا کود،کیتاب مرا ده هیچی حالی نوبویی،کچ کچ اوخان می کله یا پوراکوده بو.افتاب خو زرده نیزاناهمه جا واکاشته بو،تلاکوتانه کوکوره کوبکفته بو.گاگلف دوره نزدیک جاورزاخوس و لیشه ان ملله امویی،تاک و توکم گب گبه.

مرا دیرا بواون دوبو،ترسه ییم رادکفم می دونبال سر بایه،بازون ایجا مرا تگنا تاوه ده توک بزنه می چومانا ،یاکی می شانه سر بینیشینه خوبالم هیچ تکان نده،یا کی هه تو کچ کچ بوکونه کویانا اوخان دگانه.

نانم بیلاوارث چی بیده بو کی جه اول صوب خو کچ کچ ارا کوگاتام تومی یا وه وه یی ،خانه محوطه یا خو سر بنا بو،مرا دیرا بواون دوبو.

رشت.سیا مای ۱۵۸۰