لاجونی گب/ واژه های اصیل لاهیجانی96

لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی
به قلم؛ محمود اصغری
نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

گیلونَ سوفره= سفره گیلان

_ سورخَ بُن=  گُل انداختن گونه در گرمای زیاد
_ گول تُدَن=  در قالی و هر بافته ای، نقش گُل زدن
_ گَرمَ بُن=  گُُل انداختن (گرم شدن روند صُحبت و گفتگو)
_ خَل خَلی=  گُل باقالی (پرنده یا پارچه و مانند آن ها که از تکه های سیاه و سفید باشد.)
_ گولی=  گُل بِهی (به گُلی)
_ بیدَ میشک=  بید مشک
_ کُلپَر=  گُلپر
_ گیلونه سُفره=  سُفره گیلان
_ دَس فیچین گودَن=  گُلچین کردن
_ یوَش یوَش شُن=  گُلچین گُلچین رفتن ( آهسته و آرام رفتن)
_ گول دَن=  گُل دادن
_ گولُدون=  گُلدان
_ زَرده گول=  گُل زرد
_ سورخه گول=  گُل سُرخ
_ سَرشُر گَل=  گِل سرشوی
_ گول کَری=  گُلکاری
_ گُل کَشتَن=  گُلکاری کردن