پسوند «ئه/ئی» در زبان گیلکی و کاربردهای آن

⚡️ «ئه/ئی» پسوند گیلکی مئن ؤ اۊنی کاربردان:

۱. معرفه 
– دیرۊزؤن مهیار بۊمأ بؤ!
+ مهیار کمتانه؟
– مهیارئه د!
(مهیارئه/مهیارئی: مهیاری که آمۊ شینأسنیم)

۲. تحبیب
– آخ می جؤنِ دیلی مهیارئه… چندی تۊ خۊشمزه هیسی!
(مهیارئه: مهیاری که دۊس‌داشتنی هیسه)

۳. تحقیر
– تۊ هرچی وکی هنده هۊ زکن مهیارئه هیسی.
(مهیارئه: مهیاری که کۊچِ آدمئه هیسه)

ای پسوند وختی که کلمه مصوتء مختۊم ببۊن، یه‌پاره گۊیشانِ دل «أی» ؤ «ؤی» شکلی نی واگؤئه بۊنه.
مثال پاشاکی گیلکی جی:
– خاله‌أی خؤنه ایسأ.
– لاکۊئی کلاس چنده؟

چندته مثال مفعۊلی ؤ اسنادی حالات ٚ مئن:

🔰 مفعۊلی
فؤمنِ گیلکی:
– امیرأ بیدیش؟
+ کأ أمیر؟
– «امیرک‌أ» گۊئم.

پاشاکی گیلکی:
– «لاکۊئکء» کلاس چند سرأدأی؟/
– «لاکۊؤی» کلاس چند سرأدأی؟

سیاکؤلؤرۊدِ گیلکی:
– أمی «کرکئه‌یه» ناخۊشی بئیته./
– أمی «کرکئکء» ناخۊشی بئیته.

🔰 اسنادی:
– حسنئکه د برأ، چیته نیشنأسنی!
(حسنئه هیسه » حسنئکه/ حسنئه ‌یه)

– این هۊ کرکئکه.
(کرکئه هیسه » کرکئکه/ کرکئه ‌یه)

(ممکنه ای «ئک» اولیه صۊرت ببۊ که ای حالات ٚمئن حفظ بؤبؤ بۊن.)