شعر 5-2
کوله ایه
تته رچ
گلف سنگین
دس و پا زنه می
خیابان
دریا نام داره
پیاده رو سنگ^ بستان ^ سر
تاماشا دره د٬
قاب ^ قوروشان
توفان
سیوایا گوده داره امه را
پامته ننا
هیتا ویرا
اولار سالان. ^ جا.
گده
نانم!!!
«موس بوکودان
موزه شده
دود بده
هواشده »
برگردان :
موج می اید/پی در پی
با فاصله/ دست وپا می زنیم
خیابان/دریا نام دارد/روی سنگ فرشهای پیاده روها/ به تماشا ایستاده اند/ صدف های دریایی
توفان/ جدایمان کرده است
جای پایی نیست/ درهیچ مسیری/ از سالیان گذشته.
می گویند/ نمی دانم!!!
« زنگاربسته ها/ به موزه می روند/دود می شوند/ به هوا می روند»
