لاجونی ایشتو زئین 5

ایشتو زئن= درلفافه سخن گفتن/به در می گویند و منظور این است که “دیوار” بشنود!
در گویش لاهیجانی، به گفته کنایه آمیز، ” ایشتو زئن” گفته می شود و این کنایه ها در حضور آن کسی که منظوراو است، به کار برده می شود.
به قلم و با پژوهش؛ محمود اصغری/نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

*******************************

نمادی از دست به عصا داشتن

لاجونی ایشتو ؛ “ دَس به عصا راه شه-نه!

از قدیم نَدیمون، لاجونئین، به کَسونی که با احتیاط زندگی کونَن و اهله خطرکَردن نی-یَن، ایشتو زئین و گوتَن؛” دس به عصا راه شَه-نه! “

برگردان به فارسی= لاهیجانی ها، از اون قدیم ها، به آدم هایی که اهل خطر کردن نبودند و با احتیاط زندگی می کردند، با کنایه می گفتند که؛ ” فلانی، دست به عصا راه می رود.”

راستی؛ شمه- نَم، دس به عصا راه شه-نین؟
جون ساق ببین

*******************************

خوشحالی

لاجونی ایشتو ؛ پابرانده خوشحال

از قدیم نَدیمون، لاجونئین ، به کسی که الکی خوش بو، ایشتو زئین وگوتَن؛ ” فلونی،پابرانده خوشحاله!
پابرانده= پابرهنه

برگردان به فارسی= لاهیجانی ها، از اون قدیما، به کسی که الکی خوش بود،با کنایه،” پابرانده خوشحال= پابرهنه خوشحال“ می گفتند!

شَمه تا الونه-ی، پابرانده خوشحال بدین؟
جون ساق ببین