لاجونی ایشتو زئین 8
ایشتو زئن= درلفافه سخن گفتن/به در می گویند و منظور این است که “دیوار” بشنود!
در گویش لاهیجانی، به گفته کنایه آمیز، ”ایشتو زئن” گفته می شود و این کنایه ها در حضور آن کسی که منظوراو است، به کار برده می شود.
به قلم و با پژوهش؛ محمود اصغری/نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان
*******************************
موضوع ؛ لاجونی ایشتو/ موس بوده/ موس بارده
از قدیم نَدیمون، وقتی لاجونئین کَه-سه دئین، که دَمَق و مغبون و غمگینه و گوشه گیری کونه، به کنایه گوتَن؛ طرف موس بوده/ موس بارده
موس= کَپَْکْ/مانند نانی که کَپَک می زند.
برگردان فارسی= لاهیجانی ها، آن گاه که کسی، چهره و حرکاتش، ناراضی، ناراحت و غمگین به نظر می آمد، به کنایه می گفتند ؛” طرف، موس بوده/ موس بارده!”/ مانند نان، کَپَک زده و از حالت عادی، خارج شده است!
مَه از موس بارده دیم خوش نئنه، شمه چی؟
*******************************
موضوع ؛ لاجونی ایشتو/” چوب کو، ببو”
از قدیم نَدیمون، وقتی لاجونئین، کَ – سه دئین، که دِه از تنبیه و توپ و تَشر نترسنه و به خوشه کاررئون، میثل گوذشته ادامه دِه-نه، ایشتو زئین وگوتَن؛ ” فلانه گونی؟ /چوب کو ببو(اون قَدر، چوب بوخورده که به چوب خوردن عادت بوده!!! /چوب کو، ببو!
برگردان فارسی= لاهیجانی ها، آن گاه که کسی، دیگر از تنبیه، واهمه ای ندارد و به آن عادت کرده است، به کنایه می گویند؛” فلانی را می گویید؟ ، به تنبیه و چوب خوردن، عادت کرده است و تنبیه برایش یک امر عادی است و به کار نادرستش ادامه می دهد!
اونی که” چوب کو” بوبو، اونه هَما، چی خوان گودَن؟
جون ساق ببین
