لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی53

لاجونی گَب/ واژه های اصیل لاهیجانی
به قلم؛ محمود اصغری
نویسنده کتاب نگاهی به مردم شناسی لاهیجان

فَل = سبوس برنج

_ سَیه=  سایه
_ سَیه-دیمه=  سایه بان
_ سَبز-بُن=  سبز شدن
_ سَبز- گودَن=  سبز کردن
_ سَبزه رو=  صورتَ به زنگ گندمی تیره)
_ صَرا=  سبزه زار
_ سَبزی خوردَن=  سبزی خوردنی
_ سوبوک=  سَبُک
_ فَل=  سَبوس
_ سَپیل=  سَبیل
_ سَپیل دَر=  سبیلو
_ کُلَش=  ساقه برنج، بعد از درو کردن آن
_ خونَه بودون=  خانه ات آباد/سپاس
_ خونهَ بودون گوتَن=  سپاسگزاری
_ بَزینْ=  سپس
_ سوهَیْل=  ستاره صبح
_ پوشت مُره=  ستون فقرات
_ سوجده=  سجده
_ سوجده گودَن=  سجده کردن
_ سَخت بُن=  سخت بودن
_ سَنگدیل=  سخت دل/ سنگدل
_ سَخت گودَن=  سخت کردن
_ سخت گیتَن=  سخت گرفتن
_ حَرف=  سُخن
_ حَرفْ خَبَر بَر=  سخن چین
_ حَرف خَبَر بَری=  سخن چینی
_ حَرف زِن=  حرف زدن
_ اَو دَبستَن=  سدبستن
_ کلّه=  سَر
_ سِر=  لَم(بی حس)
_ سَرَه جیر=  سرازیر
_ دونَسَن=  سراغ داشتن
_ وَپورسئن=  سراغ گرفتن
_ سَر- اَمَنْ=  سرآمدن(به پایان رسیدن)
_ سَراخَر=  سرانحام